Të marsit...

Drejtësi

Këtë pranverë e preva me thikë,

siç presim mbi tryezë

një ftua.

Në pjesë të barabarta e kam ndarë,

s’ke ç’thua!

Të marrin të gjithë,

me drejtësi,

trishtimin që më sjell dhe mua.

Shtëpia e ëndrrave

Është një shtëpizë e fshehtë,

ku banojnë zogj të rrallë:

fjalët -

që nuk ia thua kujt tjetër.

Është një shtëpizë e fshehtë,

ku çezmat s’rrjedhin ujë,

por ar,

për mbretër.

Është një shtëpizë e fshehtë,

e madhe -

sa një mbretëri.

Por nuk e dimë as unë,

as ti.

Fustani

Mbështete mbi poltronë

fustanin tënd,

si një trup të pajetë,

të ngrirë.

Ndërkaq,

ekspozove mbi krevat

lakuriqësinë tënde

të shtrirë.

Po zgjedh poltronën,

të ndez një cigar...

Me një trup të pashpirt

ndjehesh më mirë.

Dëshirë

Kur të vdes, dua të bjerë shi,

të ngjajë qielli

sikur qesh me lot.

Mos të duken sy e tu të lagur,

gjithë meraqet

që s’t’i fshiva dot.

Ishulli

Kur më doli gjumi një pasdite,

kraharorit tim:

                       një grua ngjeshur.

Ishte kaq e bukur, teksa flinte,

krejt e zhveshur...

Ndjeja përgjërim. Ta zgjonte,

shpirti s’donte.

“Është një ishull”, - thashë.

Përgjersa zemra,

nanuritje valësh i këndonte...