ATDHEU IM JANË MIQTË - fotoreportazh --

Thashë të bëj një turne në Atdhe, aty nga fundi i gushtit. 
Mbase ndriçohej me pak dritë më tepër jeta e ime ...

Alo, Vaid, po nisem! 
Ç'habere të çoj andej nga do vete?

Po ku shkoj këmbëzbathur, 
mes ujit që therr si teh i mprehtë?!

Mirmëngjes, baba! 
Të solla kafenë. 
Mamaja e ka në filxhan, 
në tryezë, 
kur të ngrihet nga gjumi...

Ja shtëpia ime në Jergucat. 
Dhe xhaxhai im, që më pret, 
si dikur ati im...

Fillimisht zbrita nga këto shkallë, 
në oborrin ku mësova të ec...

U hap kjo portë
dhe pashë botën e madhe...

... pastaj, oborri i madh, 
përballë kishës së fshatit...

... dhe përsëri rrugë. ..

Nisje të reja. 
Prej kësaj rrugice të vogël, 
ku ka mbirë barri i harresës.

Takoj miqtë, nëpër rrugë.
Ja njeri prej tyre, 
i moshës studentore, 
që më shoqëron gjer tani.
Gëzim Redhaj, nga Tepelena, 
kritiku i pasionuar i letërsisë italiane, 
profesori i Universitetit të Gjirokastrës.

Më priti në Ksamil, ku bënte pushimet, me të shoqen, Afron dhe me Ladin, kolegun e tij dhe mikun tim të ri.

Perëndim pësipër Porto Palermos. 
Parë nga ballkoni i shtëpisë së Mihos, 
në Piqeras. 
Si të mos lind poetë, 
ky reliev i poetizuar nga Perëndia?

Po tani? 
Ku shkojmë?

Na pret Miho Gjini dhe shkrimtarët e Bregut, 
të cilët na kanë ftuar në takimin e tyre të përvitshëm 
në Bunec.

Stefan Martiko dhe Koço Mërtiri.
Poetë, miq të afërt.
Tani e kuptoj pse poezia e tyre 
ka kaq shumë det 
dhe pulëbardha.
Dhe mesazhe të kaltra...

Me Dituri Alikën, poeten e re nga Piqerasi, 
të cilës porsa i redaktova librin e parë me poezi, 
të cilin e prezantoi në publik Miho Gjini. 
Kali ynë, "Pegasi", 
mbart amazona...

Në Bunec, gjatë takimit me krijuesit e Bregut.
Bëmë qejf atje. 
Apo jo, Petraq Pali dhe Thanas Boçi?
Folëm gjatë edhe për librat tanë. 
Na dëgjonte deti dhe heshtëte. 
Nuk kishte ç'të shtonte.

Të marr Landin në Nju Jork 
dhe t'i them, 
sa bukur është këtu...

Një mëngjes në Borsh, 
tek Ujvara...
Sa të shijon këtu kafeja!
Edhe thashethemet e Mihos, për kolegët... 
Por unë jam serioz

Përsëri rrugë... 
Qafa e Llogarasë.Poshtë, 
në një gji, 
ka zbarkuar dikur Jul Qezari.

Ndalim në Vlorë. 
Të takojmë miqtë. 
Me shkrimtarin Myrteza Mara 
dhe publicistin Gëzim Llojdia.
Ca sallam mbi tryezë, pak djathë, birra italiane, të modës, dhe zemrën në pëllëmbë të dorës.

Në Fier. 
Piktori i "Pegasit", Leonidha Bullgari 
dhe romancieri Tasi Proko, 
bashkëpunëtori ynë. 
Kanë ardhur... "shefat" nga qendra. 
Bromb rakia! 
Ah, ato bërxollat e mrekullueshme të Fushës...

Në Durrës, 
me kritikun dhe eseistinFatos Minguli. 
Bashkëpunimi ynë është i garantuar.
Gëzon dhe tund bishtin nga kënaqësia 
"Pegasi" ynë.

Rrugës, 
në ndalimet e rastit me miqtë, 
dhashë ca mësime...
Kush mësoi, hallall e ka.

Si të shkojmë në Tiranë 
dhe të mos takojmë Ilirian Zhupën?

 E kam thënë, 
Iliri është dobësia ime ndër poetët...

Mall, shumë mall në takimin me Pirro Lolin,
tek Kafe "Europa",
ku ai ka zakon të pijë kafenë me Xhevon.
Dhe plane, shumë plane krijuese.
"Të kam borxh një botim të revistës, Gole. 
Nga unë"
"Mirë, Pirro! 
Faleminderit! "

Një mbrëmje në Krujë. 
Të kujtohet sa të bukura ishin këto mbrëmje atje, 
mikja ime e shtrenjtë, 
Albana?
Hej, Vaid, kjo xhamia pas meje, 
ishte atëhere?

Ore, ishmak! 
Po kalaja, ishte?

Shkojmë në Laç.
Aty jam në shtëpinë time.
Kam dhe miq të vjetër:
piktorin Ndue Pepa, 
që ka bërë kopertinat e librave të mia të para, 
poetin Cezar Rica, 
të cilit i lexova vjershat e fillimit.
Kohë të bukura.

Miloti...

 ...dhe ura e tij e famshme e Zogut. 
Kujtime të pashlyera nga kujtesa.

Në Mirditë.  Miq të tjerë. 
Ndue Dedaj, kritiku, 
romancieri, poeti.
Mbi të gjitha, 
miku im i viteve studentore.

 Por dhe Bardhok Pulaj 
dhe Bardhok Sulejmani. 
Miq të vjetër të letrave, 
me bereqet të ri.

Në më pyetshit: "Ç'kemi nga Atdheu?", 
do t'iu tregoj fotografitë e mësipërme me miqtë e mi. 
Fatkeqësisht, nuk i fotografova të gjithë. 
Veçse, janë mjaft, për të thënë: 
"Atdheu im janë miqtë!"
Njihuni me ta!
Janë gjithë pasuria ime.

GRIGOR JOVANI Athinë, fund gushti 2010