Punishtja e ëndrrave: “World Press Photo” - fotografitë më të mira të 2009-ës

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

“World Press Photo” - fotografitë më të mira të 2009-ës

Në kuadrin e Konkursit të përvitshëm Ndërkombëtar “World Press Photo” u shpallën fituesit për fotografitë më të mira, sipas kategorive të ndryshme, të botuara në shtypin e përbotshëm, gjatë vitit 2009.

Në të katër anët e globit të përndezur tokësor, fotoreporterët profesionistë, si kronikanët më besnikë dhe origjinalë të së përditshmes, që duke u shkruar futet automatikisht në histori, rrezikojnë përditë jetën për të përmbushur misionin e tyre: t’i transportojnë botës realitetin ashtu siç është, besnikë të devizës që i shoqëron: “Një foto - mijra fjalë”.
Fotoreporteri Adam Ferguson i “New York Times”, fitues i Çmimit të Parë në kategorinë “Spot News Stories”, thotë për historinë e krijimit të fotografisë së tij: “Po rrija në zyrat e gazetës sonë në Kabul dhe përpunoja disa fotografi. Atëhere u dëgjua një “Buuum!” i tmerrshëm, dritaret shpërrthyen dhe unë u hodha përpjetë. E kuptoja se kishim të bënim me një bombë, e cila kishte shpërrthyer aty afër. Rrëmbeva aparatin tim fotografik dhe dola jashtë, duke kërkuar renë e tymit. Mbërrita në vendin e ngjarjes , bashkë me një koleg të “Associated Press”-it. Njerëzit ulërinin dhe të plagosurit po largoheshin me të gjitha mjetet: trupa në tenda provizore, gjak në tokë dhe gjuhët e zjarrit, që ngrinin kokën gjer lart. Nga të dyja anët e rrugës, ndërtesat ishin shkatërruar. Bomba ishte shumë e madhe. Shkatërroi gjithë kuadratin”.
Vërtet, ka çmim të përshtatshëm, që të vlerësojë këtë “art”?

FOTO 1:
David Guttenfleder i “Associated Press”-it i zuri ushtarët amerikanë me... pantallona të ulura në Afganistan dhe fitoi çmimin e dytë në kategorinë “People in the News Singles”.

FOTO 2:

Adam Ferguson i “New York Times” u nderua në kategorinë “Spot News Singles”. Fotografia pasqyron një skenë nga sulmet e kamikazëve në Kabul.

FOTO 3:

Në kategorinë “Spot News Stories”, fotografi palestinez i AFP-së, Olivier Laban-Mattei, tregon tmerrin e vërshimit të plumbave në Gazën e janarit të 2009-ës.

FOTO 4: Gazetari i pavarur italian Pietro Masturzo fitoi çmimin e parë në kategorinë “The “Winner”. Fotoja pasqyron një grua iraniane, që demonstron kundërshtimin e saj për zgjedhjet e fundit presidenciale në Iran, prej... taracës së shtëpisë së saj. Lidhur me këtë fotografi, një anëtar i Jurisë, tha: “Fotografia tregon fillimin e diçkaje, fillimin e një historie të madhe”.

FOTO 5:

Për kategorinë “Dally Life Stories”, fotografi Gihan Tubbeh fitoi çmimin e parë, në fotografinë e vogëlushit 13 vjeçar Adrian, me probleme akustike dhe në të folurit.

FOTO 6:

Fotografia e Obamës në ditën e betimit si president i SHBA-së, e fotoreporterit Charles Ommanney, fitoi çmimin e parë në kategorinë “People in the News Stories”.

FOTO 7:
Në kategorinë “Nature Stories” fitoi fotoreporteri kanadez i “National Geographic”, Paul Nicklen, për një fotografi që realizoi në Antarktidë.

FOTO 8:

Elizabeth Kreutz dhe Gareth Copley fituan çmimet sportive, duke fotografuar Lance Armstrong-un dhe Jonathan Trott-in.

Përgatiti:

GRIGOR JOVANI

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Mendime

“Grigor Jovani ka lindur “Ditën e Gënjeshtrave”, për të thënë në poezi Të Vërtetën”.

NAUM PRIFTI

(Nju Jork)

“Është vështirë të gjesh gjetkë një pikëtakim të tillë, të cilin edhe Morrisey i Madh i lirikës do ta kishte zili. Është fjala për pikëtakimin tipik të poetit Grigor Jovani, i cili vjen mitik në poezinë e tij. Jovani del nga kuadraturat ballkanase dhe krijon anën pikëtakuese Perëndimore, duke sfiduar parësoren dhe duke i dhënë shans dytësores”.

FATMIR TERZIU

(Londër)

“Sjell vlera të mrekullueshme ky poet i vërtetë. I hoqa mënjanë, mezi kursehen në këto kohë. T’i kem aty, kur shpirti të ndjejë dimër...”.

FARUK MYRTAJ

(Toronto)

“Mund të them pa frikë se shtëpinë vjershave ua ke ndërtuar me gurë të skalitur, betonarme, që nuk e shembin dot as breshëri, as dëbora e tufani dhe as tërmeti me nëntë ballë. Shtëpia e vjershave të Grigor Jovanit qëndron e fortë dhe e patundur në mjedisin e poezisë më të arrirë shqipe”.

HYSKË BOROBOJKA

(Tiranë)

“Unë, që zakonisht ruhem nga superlativat, pasi lexoj poezitë e tua, them që je poet i mrekullueshëm, Grigor, gjithnjë befasues. Je poet i lindur, vllajo!”

ALBANA MËLYSHI-LIFSCHIN

(Bruklin)

“Poezia e Grigorit ka një qartësi që të habit me reflekset e dritëzave, nga përthyerjet në prizmat poetik dhe jetësor. Syri i hollë vëzhgues, depërtimi në labirinthet dhe të fshehtat e shpirtit të njeriut, veshja me një vello të butë hënore e motiveve jetësore, të ngritura në art, i japin poezisë së tij brishtësi, freski dhe veçanti”.

MYSLIM MASKA

(Athinë)

“Ndihem e respektuar dhe shumë e kënaqur me poezitë e Grigor Jovanit. Mundësisht, sa më shumë prej tyre, aq më ushqim për shpirtin. Më pëlqen, sepse shpesh ajo më ngjan me reflekset e asaj copëze kristali, që duke e vështruar, të krijohet përshtypja se brënda kësaj mase të magjishme do gjesh labirinthe pafund ndriçimesh.”.

LINDITA AGOLLI

(Tiranë)

“Vërtet të bukura poezitë e Grigor Jovanit. Të mrekullueshme! Më të koncetruara se vera që dehu Polifemin. Poezitë e tij, pa veçuar asnjerën, janë vërtet si një verë e vjetëruar, që sa më shumë të pish, aq më tepër do që ta ngresh gotën”.

NDUE LAZRI

(Bolonjë)

“Një poezi që të bëhet e dashur dhe të intrigon, aq sa ti, si lexues, ke njohur një poet jo të lodhshëm, por një bashkëbisedues të sinqertë dhe një mik të madh të njeriut”.

STEFAN MARTIKO

(Athinë)

“Jovani poet është tejet i çlirët, tejet i natyrshëm e komunikativ, tejet i ndjerë. Xixëllimi i poezisë së tij është në të përditshmen, pa asnjë lloj autocensure, por me një liri të habitshme. Në dukje të thjeshta, të gjitha poezitë kanë filozofinë, përjetimin e thellë, figuracionin e mjaftë për të shprehur me veshjen më të bukur mendimin”.

VAID HYZOTI

(Rixhvud)

“Ti fluturon me një kalë të magjishëm, miku im, me Pegasin. Ndaj krijon vargje të tilla. Dikur kisha bërë edhe unë një poezi, në qelinë e burgut: “Erdhi Pegasi në qelinë time”. Tani vjen tek unë ti, me kalin tënd fluturak. Me poezinë tënde të mrekullueshme”.

VISAR ZHITI

(Romë)

“Miku ynë, Grigor Jovani, është trajektore e spikatur në qiellin e poezisë së krijuesve jashtë Shqipërisë (ndoshta është ky qiell edhe më i kompletuari me yje). Kështu na vjen vlera e tij, duke u informuar me poezinë më të mirë që bëhet në Amerikë, Itali, Angli, Greqi e gjetkë”.

NOVRUZ ABILEKAJ

(Athinë)

“Poezi që botohen në vend të fjalëve të një urimi. I lexoj me një frymë, se ato dreqka janë një grimë, si sheqerkat e dashura të nënave korçare, përpihen menjëherë. Dhe më vjen të them, se ai që ka zemër të sëmurë, mund t’i kërkojë Grigor Jovanit një të re. Ai shejtan ka sa të duash”.

ROLAND GJOZA

(Nju Jork)

“Duke lexuar poezitë e Grigor Jovanit nuk mund të jesh indiferent, sepse ato të ngjiten pas shpirtit, si pjesëz e ndjesive të tua si lexues e kjo sepse ai është tepër i sinqertë në atë çfarë ka përjetuar e mishëruar në vargje, që në dukje mund të shfaqen të thjeshta, por gurgullojnë si burimet poshtë gurëve e fletëve, për t’u shfaqur më pas kristalore”.

KOLEC TRABOINI

(Boston)

“Këndo, Grigor Jovani, këndo këngën e bukur,/ atë këngë, që shpirti ta thotë,/ si dallgë, si valë, si e erë lehtë/ të bjerë zemrave tona, si puhizë e ngrohtë!”

PETRAQ J. PALI

(Virxhinia)

“Të shkurtra vërtet poezitë e Grigorit, por a s’janë të çmuar diamantët, pikërisht mes pakësisë së formës së tyre?”

THANAS BOÇI

(Athinë)

“Në radhë të parë të uroj për keto poezi, që më dhanë kënaqësi të veçantë. Jo vetëm që jeni PURE i pastër në poezinë që shkruani ( siç thotë për ju F.Terziu), por shumë i pastër dhe dashamirës në mendimin kritik ndaj miqve. Lum ata/ ato, që të kanë pranë!”

JULIA GJIKA

(Amerikë)

“Kjo poezi është një rrugëtim pa fund në botën e brendëshme të Grigor Jovanit, që rreket “të pushtojë” e të qetësojë shpirtrat tanë të munduar. Poezitë e Jovanit kanë një varg konciz, të lirë e bashkëkohor, ku të gjithë ne, miq e lexues të tij, e ndjejmë veten aq pranë, sikur të ishim pranë oxhakut të ngrohtë të shtëpisë së tij, në një ditë dimri”.

MIHO GJINI

Mjeshtër i Madh

“Na shtove bukën e kësaj vere, t’u shtoftë bereqeti! Të falenderoj për këto poezitë e bukura, secila sjell metaforisht një fabul, sa të këndshme, aq edhe mbreslënëse”.

AGIM BACELLI

(SHBA)

“Unë u përpoqa të të ndiqja në udhëtimin tënd brenda vetes, por nuk munda, u dorëzova, mbeta pas dhe kërkova gjirin tim, më të qetë, por nuk më linin ato dallgë, që më ngrite ti në mendje dhe në zemër, o Gole. Po me mua ç’pate?! Apo, ç’desha unë, që u ngatërrova me detin e shpirtit tënd?!”

LLAZAR VERO

(Filadekfia)

“Të bëj portretin poetik të Grigor Jovanit? Poet lirik i mrekullueshëm, ironik dhe i drejtpërsëdrejti, plot vezullime ngjyrash, ku në një pasqyrë të madhe sa bota sheh fytyrën e njeriut, nëpërmjet një vetvetjeje plot nerva, ndjenja e pasione të sinqerta...”

PIRRO LOLI

(Tiranë)

“Grigor Jovani luan me poezinë e tij, pse e ka nënshtruar plotësisht atë, vendos ai se në ç’monopate apo bulevarde do ta shpjerë, sa hapësirë do t’i lejojë, në ç’oktavë ta ngrejë apo ulë zërin. Poezia e mirë, si kjo që kemi në duar, detyrimisht është ngushëllim, shpresë, kurajë”.

ROBERT GORO

(Athinë)

“Të paça, o këngëtar, me shpirtin më fisnik,/ me ty sot derte qava, poezia jote mallet m’i ndezi,/ atje ku ti Greqisë, me fjalën e bukur shqipe i flet,/ porsi rrezja e dritës, në një bukuri mëngjezi!”

LLEMADEO

(Gjermani)

“Poezia jote të përkëdhel e të çjerr, të ngroh e të shkakton mornica, të mjegullon sytë e të dhuron një buzëqeshje. Je poet i vërtetë, Gole, e di apo jo? ”.

ZHANETA LAZRI

(Bolonjë)

“Kantina poetike e Grigor Jovanit, prodhon verë me cilësi të lartë. E di që e dini, por pse po e rikujtoj, nuk ka ndonjë të keqe...”

PILO ZYBA

(Monemvasia)

“Shpirti ma ka një maraz:/ do desha vargjet e mia/ të m’i çojë kali Pegas/ në Athinë, tek Gole miku,/ ku selinë ka poezia!”

PANO TAÇI

(Tiranë)

“Asnjë e shtënë tronditëse. Asgjë solemne. Magnetizim që të tërheq. Poezi sa rrënqethëse, aq dhe balsam qetësues. Një “sëmundje”, nga e cila nuk mund të shpëtosh, por infektohesh. Dhe që të duhet shumë mund, për të shpëtuar prej saj. Nëse dëshiron të shpëtosh, gjë që e konsideroj të pamundur”.

ALUSH AVDULI

(Sarandë)

“Mos, o Gole! Mos bëj vjersha të tilla, si ajo me titull '”Orë e çakordisur”, i dashur mik, se mirë ti je i “çakordisur” krejt, por na bën edhe ne të lëngojmë dhimbshëm për atë të shkretë... çakordisje”.

DILAVER BAXHAKU

(Tiranë)

“Usta” më është Grigor Jovani,/ Prej tij dua të vjedh ndonjë varg./ Sado që plasa nga “inati”,/ Mbeta pas tij, si çirak”.

PERPARIM HYSI

Punishtja e ëndrrave

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010

“World Press Photo” - fotografitë më të mira të 2009-ës

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Dy fjalë për veten

Komunikoni me mua

Botimet

Arkivi

Links

Mendime